Echte Leven

[xWildrose]

Chloe

Ik knik. 'Ik zal beginnen.' Ik had gelukkig een kopie, dus die nam ik vast. Ik ademde diep in, sloot kort mijn ogen en begon. ‘Ik hou iets voor je achter?’ Mijn stem vliegt enkele octaven omhoog. ‘Waar heb je het in vredesnaam over?’ ‘Dat weet je heel goed.’ Met een dreigende blik loopt hij op me af. Met gemengde gevoelens stap ik naar achter toe. ‘Ik weet echt niet waar je het over hebt, Alec.’ Hij pakt me bij mijn pols vast en trekt me naar het raam toe. ‘Weet je van wie die auto is, die voor mijn huis staat?’Ik haal mijn schouders op. ‘Daar ben ik zojuist achter gekomen: Conrector James.’
Geschrokken kijk ik naar hem op. ‘Waarom is hij er dan?’ ‘Dat kan ik beter aan jou vragen, jij hebt hem gister gesproken.’‘Ja, maar – maar ik heb hem alleen de waarheid verteld!’ Het voelde geweldig om in de huid van iemand anders te kruipen, om gewoon even helemaal iemand anders te zijn.

[xGREENLEAF]

Tyler
Ik deed zo goed mogelijk mijn best, om haar niet in de weg te "lopen". En als ik er eenmaal inzit, valt het ook best mee.. Alleen het échte inleven, lukte me niet. En dat was maar beter zo. Telkens als ik me bewoog, hield ik haar reactie in de gaten. Maar zij zat wel in haar rol en reageerde zoals het personage zou reageren..

[xWildrose]

Chloe

Uiteindelijk schoot ik in de lach, ik kon simpel weg niet serieus blijven. 'Je hoeft dit niet te doen he.' Verzekerde ik hem lachend om me daarna terug op het bed te laten vallen. 'Ik ben benieuwd hoe Los Angeles is, ik vind het eerlijk gezegd wel spannend dat ik daar alleen heen ga moeten. Zou echt iets voor mij zijn dat ik verdwaal.' Ik kon een glimlach niet onderdrukken.

[xGREENLEAF]

Tyler
Ik gooi het script op het bed en kijk haar kort aan, waarna ik weer tegen de muur aanleun. Ik zucht geirriteerd en begin ongemakkelijk te wiebelen op mijn benen als ze over vanweekend begint. 'Ik ehh..' Ik schud geirriteerd mijn hoofd en kijk naar de grond. 'Ik ga denk ik maar.' Mompel ik zacht. 'Na het park ofzo.' Ik loop zonder verder nog wat te zeggen haar kamer uit, na beneden. Ik wil niet weg, maar ik vond het lastig om met dr daar te zijn.. Vooral als we het over haar geweldige weekend zijn. En het is niet zo dat ik het haar niet gun, want dat doe ik absoluut wel.. Maar, ik vond het gewoon moeilijk.
Net als ik de trap af wil lopen, hoor ik de voordeur opengaan. Ik frons kort en luister nieuwsgierig naar wie er binnen komt, óf.. naar buiten gaat natuurlijk x].

[xWildrose]

Chloe

Mijn wenkbrauwen trok ik verbaasd op bij het zien van zijn reactie. 'Zei ik iets verkeerds?' Vroeg ik, ditmaal zachter, kwetsbaar. Ik wilde hem vragen wat er was, waarom hij ineens weg ging maar ik slikte de woorden weg. Ik was in de kleermakers zit gaan zitten en kijk hem na, hoe hij weg loop. Wat had ik fout gedaan, waarom reageerde hij ineens zo? Peinzend kauwde ik op mijn onderlip om daarna me op me rug te laten vallen. 'Chloe, ik ben thuis!' Met een ruk kwam ik overeind, het was mijn vader.

[xGREENLEAF]

Tyler
Ik blijf verstijfd staan bij het horen van Charlie's stem. Ik kijk twijfelend naar beneden en dan naar de kamer van Chloe. Zuchtend loop ik terug. 'Je vader is thuis..' Mompel ik zacht en kijk dr aan. 'Het spijt me, ikweet niet wat ik had.. Ik, ik vind het gewoon lastig om het over je geweldige toekomst te hebben.' Zucht ik. 'Ik wil helemaal niet weg.' Voeg ik er aan toe. 'Chloe?' Ik kijk om als haar vader onderaan de trap roept, om te checken of ze boven is..

[xWildrose]

Chloe

'Ja dat hoor ik.' Kaatste ik bijdehand terug terwijl ik peinzend op mijn lip beet. Ondertussen was ik alweer gaan staan. 'Oke pap! Ik kom er zo aan.' Ik hoor hoe hij zijn schoenen uit trek en jas ophang en daarna de woonkamer inloop. Mijn blik was terug gevestigd op Tyler. 'Mijn geweldige toekomst? Ik heb daar hard voor moeten werken Tyler, dit is een kans uit duizenden dat klopt, maar dit is voor mij ook enkel maar even een lichtpuntje in de duisternis. .' Ik praatte zacht, zodat mijn vader het niet zou horen.

[xGREENLEAF]

Tyler
Ik kijk dr aan en dan ongemakkelijk naar de vloer. 'Zo bedoel ik het niet. Dat weet ik ook wel.' Mompel ik zacht en zucht diep. 'Sorry, ik ga..' Mompel ik verward. Ik werd gek van mezelf. 'Ik moet even een weg ofzo.. In ieder geval je kamer uit.' Ik loop langzaam weer naar de deur en kijk haar even aan. 'Je bent geweldig, Chloe. Ik ben blij voor je.' Glimlach ik ongemakkelijk en loop rustig naar de trap toe. Ik dééd alsof ik rustig was, maar van binnen werd ik helemaal gek. Gek van mezelf, gek van alles. Soms had ik dat, dan reageerde ik zo apart, zo fel.. En soms woedend. Dan had ik last van die rare uitbarstingen. Maar sinds een korte tijd heb ik ze redelijk onder controle en voel ik het een beetje wanneer ze opkomen.. En dan ga ik een stuk lopen, om af te koelen. Ik haal boven aan de trap even adem voor ik naar beneden wil lopen. Ik had geen idee hoe Charlie op mij zou reageren, maar ik wilde gewoon even weg uit haar slaapkamer.

[xWildrose]

Chloe

Nerveus speelde ik met de armband rond mijn pols, een vervelende tik van mij als ik nerveus was of niet goed wist wat ik moest doen. Ik stond daar maar, te staren, niet in staat om ook een woord maar uit te spreken. Mijn keel leek dichtgesnoerd te worden, mijn mond voelde zo droog. De seconden tikten weg en eindelijk leek ik mijn stem hervonden te hebben. ' Charlie mag je echt niet zien.' Mompelde ik terwijl ik voor hem langs de trap af liep. 'Ik ben even naar buiten toe, ik ben zo gelijk terug. ' Riep ik naar hem, deed de deur open en wenkte Tyler dat hij naar buiten kon gaan. Nu was het hopen dat Ethan zijn mond hield..

[xGREENLEAF]

Tyler
lk kijk dr verbaasd aan. Even wilde lk geïrriteerd vragen waarom haar vader me niet mocht zien, maar dat deed lk niet.. En lk wilde ook gedag roepen naar haar broertje, maar ook dat deed lk niet. lk loop zuchtend naar buiten en blijf zwijgend staan. 'Ga je mee?' Vraag lk en doe moeite mijn lrritatie te verbergen, maar dat ging niet erg goed..